maandag 22 augustus 2011

De hemel, de aarde en daar tussenin...

De wijde hemel
Lezen of kijken, die keuze is dit keer vrij. Zowel het geschreven debuut van Alice Sebold, waar ik mee startte, als de verfilmde versie van dit verhaal, geregisseerd door Peter - 'In de ban van de Ring'- Jackson, in februari van dit jaar uitgebracht, maakten op mij diepe indruk

Sebolds verhaal
De veertienjarig Susie vertelt... Onmiddelijk valt het hoogst ongebruikelijke, maar niet minder confronterende perspectief op: ze is niet meer op deze aarde! Met de allereerste woorden die ze uitspreekt, leidt ze je direct al binnen in haar wereld en in die van het achtergebleven gezin,waar ze deel van uitmaakte, voor ze werd vermoord. Ze voelt haar moeder's wanhoop, haar vader's vasthoudendheid bij zijn zoektocht naar de dader, ziet hoe haar zus en kleine broertje het onverwachtte verlies een plaats proberen te geven. Vrienden, die haar moeten missen... Ook weet ze wat de dader doormaakt, zijn opwinding om zijn nog onontdekte geheim. Alice Sebold weet op knappe wijze alle kanten van deze thriller te belichten: de afschuwelijke gebeurtenis die Susie is overkomen, die ze onder ogen moet zien, net als het feit dat ze is overleden. De zoektocht naar haar lichaam, hoe het gezin zich probeert te herpakken, hoe het drama ze uit elkaar dreigt te drijven... heel menselijk en soms snijdend herkenbaar. Geen makkelijk boek dus, maar wel één dat razendsnel leest en waar elk woord van de hand van Sebold heel direct naar binnen slaat

De film
De film geeft met de kundig vormgegeven setting van het tijdsbeeld: the seventies, een prachtig passende sfeer weer. Alles klopt: de beige ribbroek en puntige revers van Susie Salmon, de begeleidende muziek ( oa. The Beatles... ). Zelfs als Jackson zichzelf te buiten gaat aan weergaven van 'the inbetween', de tussenwereld waar Susie zich in bevindt, wordt tot in detail aan de tijdsweergave uiting gegeven in kleding en muziek. Geen middel wordt daar geschuwd, Jackson geeft zijn talent alle ruimte. Hier en daar is hij mij dan wel heel even kwijt. Ik heb geen probleem met een film die de lijn van het boek kort verlaat, maar met de interpretatie van een tussenstation van het hiernamaals word het me iets te gortig. Scènes doen me nogal denken aan een overigens wel prachtige en goed gestyled uitgevoerde muziekclip. Had Jackson hier niet beter iets meer aan de eigen fantasie van de kijker over gelaten? Uiteraard ben ik blijven kijken naar het bloedstollende verloop en wat mij betreft tot tevredenheid stellende einde. Voor de liefhebbers is er nog veel passende muziek tijdens de aftiteling

Personages
Ik kon eerlijk gezegd niet alle diepere lagen van het boek er in terug beleven, maar wellicht keek ik daar overheen? Zoals die van Susie's moeder, die in strijd met zichzelf net zo als Virginia Woolf zo aan de rand van de zee heeft gestaan...
En om meteen nog maar even wat namen te noemen, in de cast van The Lovely Bones: Susan Sarandon (oma), Mark Wahlberg (vader), Rachel Weisz (moeder) en Saoirse Ronan als Susie. Het originele verhaal van Sebold doet wat mij betreft geen letter onder voor de al even indrukwekkende film van Peter Jackson... Benieuwd wie het met me eens kan zijn óf er juist een andere kijk op heeft, nodig ik de lezer/kijker graag uit zijn/haar mening met ons te delen

Tanja

Reserveer het boek van Alice Sebold in onze catalogus
Reserveer de dvd in onze catalogus

Geen opmerkingen:

Een reactie posten